Lang leve huizenruil

Met de kerstvakantie voor de deur, begint het bij de meeste te kriebelen: waar gaan we heen? Denk dan eens aan huizenruilen. Snors Annemarieke doet dit al jaren en is er erg enthousiast over.

De charme van reizen zit -m niet in het bezoeken van toeristische trekpleisters. Dat weet iedereen. Je wilt het liefste ervaren hoe het is om op die plek te wonen. Hoe zou het zijn om in de Spaanse zon te leven, iedere avond naar deze Griekse bar te kunnen of iedere avond na het werk te kunnen surfen? Dat is precies het idee achter huizenruil: je wisselt niet alleen van locatie, maar ook van leven voor een tijdje. Een beetje zoals de film “The Holiday”, maar dan zonder Jude Law. Wij huizenruilen al sinds 2013 via de site HomeExchange, dat vroeger nog Huizenruil.com heette. Met drie kinderen is het voor ons de perfecte manier om vakantie te vieren. We zijn heel Europa door gecrosst en op heel wat plekken voor eventjes als een local geleefd. Een absolute aanrader.

Hamburg

In 2013 begonnen we met huizenruilen. Ik had van anderen gehoord dat het `helemaal te gek was’ en ik had me al ingeschreven op de site huizenruil.com, de tegenwoordige homeexchange.com. Mijn man had zijn bedenkingen: ‘Wat als we iets kapotmaken?’, zei hij. Hij hoopte natuurlijk dat de bevlieging zou overwaaien. Maar toen was er opeens een verzoek van mensen uit Hamburg die heel graag met ons wilden ruilen in de meivakantie. Er was al een gezellige mailcorrespondentie ontstaan tussen mij en mijn nieuwe Hamburgse vriendin. ‘En hoe moet het met de poes en de hamster?’, probeerde hij nog. Onze poes is oud en maakt ’s nachts jankende geluiden als de hamster in een rammelend draaimolentje gaat rennen. Dat kun je andere mensen toch niet aandoen?, vond hij. `Tikkerdetikkerdetik’ deed ik weer op het laptoptoetsenbord. ‘Ze vinden poes geen probleem, en hun jongste dochter verheugt zich heel erg op de hamster’. Om een lang verhaal kort te maken: met Koningsdag reden we langs de stalen havenhijskranen van Hamburg, terwijl een Duitse familie met de trein op weg was naar ons huis. Zij met onze huissleutel en wij met die van hen. Opgestuurd met de post.

Verliefd

Het was een doorslaand succes. Onze zoons hadden de Xbox meegenomen en werden verliefd op de beamer in het Hamburgse huis. Onze dochter zat vastgekleefd achter de Steinway-babyvleugel. We hadden uitzicht op de wachtende mensen op het metrostation dat ons binnen een paar minuten naar de binnenstad bracht. En in de achtertuin zaten eekhoorns en goudvinken. Maar misschien het leukst vond ik dat je even leeft als een ander, in een gewone woonwijk, op een plek waar je anders nooit zou komen. Het is interessant om te zien hoe andere mensen hun leven organiseren. Om boodschappen te doen bij de supermarkt waar zij ook boodschappen doen, om langs de school te lopen waar hun kinderen naar school gaan en om naar het restaurant te gaan waar zij ook heengaan. Om te kijken hoe ze de spullen opbergen, welke muziek ze luisteren, wat ze snoepen en welke boeken in de boekenkast staan. Het `ich bin ein Hamburger’-gevoel.

Het is inspirerend omdat het je op ideeën brengt, en er is altijd goede wifi en een werkkamertje waar ik nog lekker kan doorwerken (ja, een uitgever heeft eigenlijk nooit vakantie). Het voelt het al snel alsof je de mensen helemaal kent en dat er eigenlijk bekenden in je huis zitten. En zo schoon als de Hamburgers ons huis achterlieten dat was megafijn. `We hebben het heerlijk gehad’, stond op het briefje dat ze in ons huis achterlieten.

Stok

Inmiddels zijn we meer dan 10 jaar en 41 huizenruilen verder en we zijn nog onverminderd enthousiast. De weken voor het huizenruilen vraag ik me tijdens de enorme schoonmaak wel altijd af: waarom doen we dit ook alweer? Maar de eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat ons huis altijd achterstallig onderhoud heeft dat we zonder huizenruilen nooit zouden aanpakken. Het is onze stok achter de deur. En het is fijn te weten dat er goed voor de planten en poes (de hamster is inmiddels in hogere sferen) wordt gezorgd. Iedereen nog twijfels heeft zou ik willen zeggen: probeer het gewoon. Ik weet zeker dat je net als wij zo 11 jaar en vele exchanges verder bent.