Stagelopen bij een groot of klein bedrijf: zit dat wel snor?

Geschreven door: Rhodé Baas

Je hebt de keuze uit twee bedrijven: de één heeft een torenhoog gebouw met honderden medewerkers, de ander zit in een gemeenschappelijke loods met twee medewerkers. Welke kies jij? Wanneer een bedrijf minder personeel heeft of gevestigd zit in een goedkoper pand, wordt er meestal ook vanuit gegaan dat ze minder professioneel zijn. En bij sommige bedrijven is dat ook waar. Denk bijvoorbeeld aan een bedrijf dat net is begonnen versus een bedrijf dat al 50 jaar bestaat. Ik heb in twee jaar stage mogen lopen bij een groot en wat kleiner bedrijf en laat me je vertellen: kleiner is meestal fijner.

Mijn stages als Mediaredactiemedewerker waren bij twee verschillende uitgeverijen. De ene was eigenlijk een concern waar zes andere uitgeverijen samenzaten (VBK Media,) en ik loop tot heden stage bij uitgeverij Snor. Uitgevers die onder andere bij VBK zitten zijn: De Fontein, KokBoekencentrum en Omniboek. Voor degene die niet bekend zijn met Snor: het bedrijf wordt gerund door twee vrouwen: Claudette Halkes en Annemarieke Piers. Ze geven boeken uit die vaak worden gezien als grappig en handig. Zo hebben ze bijvoorbeeld boeken over zwangerschap, schoonmaakkalenders, herbariums, kookboeken én verkopen ze ook chocoladerepen.

Don’t judge a book by its cover

Het eerste “grote” verschil dat ik merkte tussen deze twee bedrijven was het pand. Het gebouw waar VBK huist is bijna zo hoog als een wolkenkrabber. Het ziet er vanbinnen net zo uit als van buiten: wit, glimmend en geen vlekje te zien. Ik kreeg mijn eigen pasje waarmee ik de deuren kon openen en had mijn eigen bureau met bureaustoel en maar liefst twee computerschermen. Ik hoefde niet te sjouwen met mijn eigen laptop, ik kreeg een laptop van de zaak. Heel fijn, want dat scheelt weer rugpijn en een te volle opslag. Daarnaast had ik ook een PC. Deze twee schermen liepen in elkaar over wat ik natuurlijk supercool vond.

En toen kwam ik bij Snor. Snor heeft de werkplek in De Havenloods, een bedrijfsverzamelpand waar, naast Snor, nog zon 30 andere creatieve bedrijven zitten.  Van buiten leek het pand verlaten. Ik stond eerst wat te klooien met de code van de deur, want op het bellenbord doet de ‘7’ het niet zo goed. Ik gelijk bijna m’n nagel gebroken. Omdat ik mijn laatste stage zo netjes had ervaren, was dit even omschakelen. Om heel eerlijk te zijn dacht ik voordat ik de deur binnenstapte: waar ben ik nou weer beland? De binnenkant van het gebouw zag er vooral heel creatief uit: de muren waren van een soort kurk en er zaten allemaal verschillende hokjes en trappen. Het gaf me een beetje het idee van een constructiezone. Snor zat helemaal bovenin in ruimte 71. De ruimte zelf deed me denken aan een hobbykamer: een enorm grote uitpuilende boekenkast, een paar bureaus, wat dode planten en overal lag wel een papiertje of een doos. Hier moest ik zelf mijn laptop meenemen, mijn geheugenschijf vond dat niet zo leuk. En ook moesten we elke dag pakketjes meenemen naar het station om af te geven bij Postnl, dat vond mijn rug ook niet zo leuk. Maar iets wat ik als schrijver heb geleerd: don’t judge a book by its cover.

Familieband

In de eerste maand dat ik stageliep bij Snor, had ik al meer creatieve opdrachten gedaan dan in een half jaar bij VBK. Daar deed ik de productie, dus dat waren vooral gegevens invoeren en bij Snor mocht ik echt teksten schrijven, posters maken, boeken vertalen. Nou wil ik duidelijk maken dat mijn stage bij VBK echt top was en er valt niks slechts over het bedrijf of mijn stagebegeleider daar te zeggen. Maar Snor heeft iets als klein bedrijf wat ik bij een groot bedrijf als VBK niet voelde: een familieband. Elke dag dat ik hier binnenkom, voelt het alsof ik thuis aan de keukentafel aan het werk ben en Claudette en Annemarieke mijn twee moeders zijn die af en toe helpen met mijn huiswerk. Daarnaast zitten er nog twee stagiaires van mijn leeftijd waar ik het heel goed mee kan vinden. Bij VBK zat ik in de pauze meestal in mijn eentje aan de tafel te eten, omdat er niemand van mijn leeftijd was. Hier hebben we op donderdag lunch met z’n allen.

Ik maak voor mijn examen een film over de huurders van de Havenloods en daardoor heb ik met heel veel mensen gesproken hier. Ik ben totaal geen mensenmens en houd echt niet van interviewen, maar iedereen is hier zo aardig, open en creatief dat ik het oprecht leuk vind om te praten met al deze mensen. Natuurlijk heb je in een groot, strak kantoorpand ook wel gesprekken met medewerkers, maar die mensen doen vaak allemaal hetzelfde. Ze zijn bijvoorbeeld administratief medewerker, boekhouder, drukker, redacteur. Hier heb je kunstenaars, dansers, vormgevers en pottenbakkers.

Zoek niet op bekendheid

Wat ik mee wil geven aan studenten die een stage zoeken: zoek niet op bekendheid. Bij een groot bedrijf voer je nummertjes in en stuur je die naar de drukker die de boeken voor je uitprint en opstuurt. Bij Snor, pak je de boeken uit de boekenkast, pak je ze in, schrijf je er een kaartje bij, plak je wat stickers op de doos en doe je de bestelling zelf op de bus. Je bent veel meer betrokken bij het proces en dat is wat een klein bedrijf zo bijzonder maakt. Mijn stage bij Snor is de beste die ik tot nu toe heb gehad, omdat ik echt iets leer. En dan heb ik het niet over het leren van teksten schrijven of dozen inpakken, maar dan heb ik het over uit mijn comfortzone komen. Bij VBK gaven ze mij als leerpunt mee om opener en minder verlegen te zijn. Om meer te praten met mensen. Bij Snor deed ik dat bijna automatisch. In de eerste week tijdens een meeting met mensen die ik nog nooit had gezien, stelde ik een idee voor, ik sloot vriendschap met een andere stagiaire, ik heb meer interviews gedaan in drie weken dan tijdens mijn hele opleiding. En dat kwam niet door een schoongemaakt, opgeruimd kantoor met twee beeldschermen. Dat kwam door de constructiezone met creatieve mensen die zó gepassioneerd zijn dat het bijna onmogelijk is om er geen praatje mee te houden.

Dus is het waar dat kleinere bedrijven vaak onprofessioneler zijn? In mijn geval niet. Betekent het dan dat grotere bedrijven slechter zijn? Ook niet. Ieder bedrijf heeft zijn eigen krachten en valkuilen of je nu groot bent of klein, veel personeel hebt of weinig en je kantoor opgeruimd is of een puinhoop. Als je stageloopt, denk ik vooral dat het heel belangrijk is dat je beide kanten meemaakt. Zo kun je zien wat het beste werkt voor jou en waar jij het makkelijkste uit je comfortzone getrokken kan worden. Mocht je na het lezen van deze tekst stage willen lopen bij uitgeverij Snor, dan zou ik dat zeker aanraden. Want een uitgeverij gerund door twee vrouwen, dat zit wel Snor!